قصه‌گویی و قصه‌درمانی

برای فرهنگهای بومی آمریکا، داستان قصه به عنوان زبان شفاهی زبان مرتبط با شیوه ها و ارزش هایی است که برای هویت فردی ضروری است. این به این دلیل است که هر کس در جامعه می تواند لمس و چشم انداز خود را به روایت به طور مشترک اضافه کند - هر دو دیدگاه های فردی و فرهنگی مشترک در ایجاد این داستان جای دارد. داستان های شفاهی در جوامع بومی متفاوت از سایر اشکال داستان ها هستند، زیرا آنها نه تنها برای تفریح ​​بلکه برای آموزش ارزش ها می گویند. [30] به عنوان مثال، انجمن StoLeL در کانادا بر تقویت هویت کودکان با دادن داستان هایی درباره زمین برای توضیح نقش خودعلاوه بر این، Storytelling یک راه برای آموزش اعضای جوان جوامع بومی در مورد فرهنگ و هویت آنها است. در مطالعه Donna Eder، ناواهو در مورد شیوه های داستان سرایی که در گذشته داشته اند و آنچه که آنها می خواهند در آینده ببینند، مصاحبه شدند. آنها متوجه می شوند که داستان داستان بر زندگی کودکان ناواهو تاثیر می گذارد. با توجه به برخی از ناواهو که مصاحبه شده اند، داستان داستان یکی از اصلی ترین شیوه هایی است که کودکان را به اصول مهم زندگی یک زندگی خوب می آموزد. [31] داستان جوانی در جوامع بومی راهی برای انتقال دانش از نسلی به نسل است.برای برخی از مردم بومی، تجارب بین دنیای فیزیکی و دنیای معنوی جدایی نداشته است. بنابراین، برخی از مردم بومی از طریق مراسم، داستان سرایی و یا گفتگو با فرزندان خود ارتباط برقرار می کنند. ارزش های جامعه، از طریق داستان قصه آموختن، کمک به رهبری نسل های آینده و کمک به شکل گیری هویت در جامعه Quechua Highland پرو، جدایی بین بزرگسالان و کودکان وجود ندارد. این اجازه می دهد تا برای کودکان به یادگیری داستان سرایی از طریق تفسیر های خود را از داستان داده شده است. بنابراین، کودکان در جامعه Quechua تشویق به گوش دادن به داستان است که گفته می شود برای یادگیری در مورد هویت و فرهنگ خود را. گاهی اوقات، انتظار می رود که کودکان بی سر و صدا نشسته و به طور جدی گوش کنند. این امر آنها را قادر می سازد تا فعالیت هایی را به عنوان یادگیرندگان مستقل درگیر کنند

قصه درمانی

قصه‌ها الکوهای طبیعی از فکر کردن هستند که پیش از آغاز تحصیل از راه افسانه‌ها قصه‌های کودکانه و تاریخچه‌ خانوادگی فرا گرفته می‌شوند. به گونه‌ای که برخی پژوهشگران ادعا کنند دانش امروزی ما از قصه‌ها می‌آیند. این روش یکی از بهترین شیوه‌ها در مشاوره با کودکان است به طوری که آنها می‌توانند با احساسات و افکار و رفتارهای تقابل کنند که هنوز نمی‌توانند با مشاور به طور مستقیم درباره آنها صحبت کنند. این روش را به همراه بازی درمانی توصیه می‌نمایند تا به عنوان بستر مناسب به بیان و راهنمایی و اصلاح تجربه‌ها کمک کند. کودکان دارای نیازهای ویژه به دلیل محدودیت‌هایی که در کارکردهای شناختی هیجانی انگیزشی و رفتاری دارند. نمی‌توانند به طور به طور موثر از آموزش‌ها با روش‌های درمانی مستقیم بهره گیرند. از این رو بکارگیری فنون غیرمستقیم مانند قصه‌گویی و قصه‌درمانی می‌توانند به گونه‌ای اثربخش و شفابخش کاستی‌های آنها را بهبود و ترمیم نماید. قصه‌گویی برای چه کودکانی مناسب است؟

1- کودکانی که عزت نفس پایین دارند.

2- کودکانی که کم‌رو خجالتی هستند.

3- کودکانی که خشم خود را نمی‌توانند کنترل کنند.

4- کودکانی که دچار ترس و اضطراب هستند.

5- کمک به هویت‌یابی

6- کودکان بیش‌فعال برای جلوگیری از رفتارهای تکانشی.

قصه درمانی روشی غیر مستقیم برای انتقال پیامهای مهم در مورد نحوه یادگیری رفتار سازگارانه در یک زمینه اجتماعی است ابزار آموزشی و خلاقی است که از طریق آن می توان مهارتهای مختلفی مانند مهارتهای اجتماعی ، حل مسأله و مهارت خودآگاهی را به کودکان یاد داد .

گوش کردن به یک قصه یک عنصر پویاست که کودکان درعین حال که لذت می برند اجازه می یابند که خود را در موقعیت های مختلف تصور کنند قصه ها ابزارهای آموزشی هستند ، کودک از طریق تجسم شخصیت وتجربه کردن رویدادها، یک قصه را به صورت شخصی تفسیر می کند که می تواند مایه نشاط وشادابی و وسیله تأمین بهداشت روانی و درمان ناراحتی ها می باشد .

قصه گویی فعالیتی اشتراکی است که آگاهی و لذت درونی را افزایش می دهد به کودک اتکا به نفس می دهد و باعث تقویت قوه حافظه کودک می شود.

قصه‌گویی

قصه درمانی

صه‌ها الکوهای طبیعی